The Battle Pit. Vol I

The 7 Deadly Gens part 1: The Rise and Fall

Παίρνουμε δημοφιλή franchises και τα βάζουμε να ξεμαλλιαστούν σε μια απόπειρα να βγάλουμε το καλύτερο πράγμα για εσάς μόνο. Βρισκόμαστε εδώ για τη ψυχική σας υγεία και ψυχαγωγία. Από τα games, σε ταινίες, σειρές και trash σαπουνόπερες τα έχουμε όλα.

Και με τι θα ξεκίναγε η παρανοϊκή η Τσιρώνη; Σειρά; Κάποιο άλλο game; ΟΧΙ. Για τι με περάσατε; Pokemon master γεννηθηκα pokemon master θε να πεθάνω. Θα μου πείτε τώρα οι μικρότεροι τι σόι ξεμάλλιασμα μπορεί να πέσει σε ένα franchise πιο αθώο και από τη Μάγια τη μέλισσα; Λοιπόν παιδιά, καθίστε, πιάστε την κούπα με το Pikachu, το μαξιλάρι Snorlax και ακούστε έναν αρχαίο θρύλο που γεννήθηκε το 1996. Συνέβη απότομα, σαν πορδή νίντζα, εμφανίστηκε εκεί που κανείς δεν το περίμενε.Και χτύπησε δυνατά, πολύ δυνατά τις συνειδήσεις των παιδιών και τα πορτοφόλια των ενηλίκων, και μετά έφυγε σαν γκόμενος που φεύγει για τσιγάρα. Δεν μιλάμε για κάτι άλλο παρά την Pokemania, τη φρενίτιδα που έκανε τα Pokemon αυτό που είναι, την εποχή που και προφυλακτικά Pokemon να έβγαιναν τα μικρά θα τα αγόραζαν και θα τα φούσκωναν σαν μπαλόνια.

Χάρη στην Pokemania γεννήθηκε ένα νέο είδος gamer ή φαν ή όπως θέλετε να το πείτε-προσωπικά τους ονομάζω ξινιόληδες- τους genwunners οι οποίοι θεωρούν μόνο την πρώτη γενιά Pokemon άξια και δεν αναγνωρίζουν το υπόλοιπο franchise πολύ απλά επειδή δεν τα θεωρούν Pokemon. Και ενώ είναι σεβαστό να θεωρείς για τον χ,ψ λόγο ότι αυτή η γενιά ήταν η αγαπημένη σου, δεν μπορείς να βασίζεις πάνω στη νοσταλγία και την άγνοια μια γνώμη για ένα game που είναι το κατώτερο του franchise.

Αλλά ας τα πάρουμε ένα ένα και ας τα δούμε με το μικροσκόπιο. Και προτού ξεκινήσουμε ελπίζω να έχετε καταλάβει ότι όλα είναι βασισμένα στη γνώμη μου-ωστόσο προσπαθώ να τα κρατήσω όσο πιο αντικειμενικά γίνεται-οπότε σε κάθε περίπτωση δεν σημαίνει ότι το παιχνίδι σας δεν είναι καλό , απλά δεν πληροί κάποιες προϋποθέσεις. Κάθε game έχει προσφέρει στη σειρά και οφείλουμε να το αναγνωρίζουμε. Anyways, πρώτη γενιά Red/Blue/Green/Yellow, πάμε.

red-blue

250px-Yellow_EN_boxart

250px-Green_JP_boxart

Ένα hint για όσους είναι απομακρισμένοι: οι πρώτες κασέτες που βγήκαν στην Ιαπωνία ήταν οι Red/Green, αλλά ένα χρόνο αργότερα βγήκε η Blue που ήταν η βελτιωμένη έκδοση και με βάση αυτή και τα version exclusives των R/G, κατέφθασαν στον κόσμο οι γνωστές Red και Blue. Αργότερα βγήκε η Yellow που ήταν παιχνίδι, βασισμένο στην τηλεοπτική σειρά, βασισμένο από το παιχνίδι.Τώρα που είμαστε συνεννοημένοι και δεν χρειάστηκε να κάνετε έρευνα στη Bulbapedia, ελάτε να ρίξουμε μια ματιά στα games. Από άποψη ιστορίας, ο καθηγητούκος Oak προκειμένου να πάει με τη μάνα μας, μας καλεί μαζί με τον οχτρό μας να πάμε σε ένα ταξίδι εξερεύνησης, διαλογισμού και συμπλήρωσης του Pokedex. Έτσι σηκώνουμε τους δεκάχρονους κώλους μας, σταματάμε το μεγαλύτερο κύκλωμα μαφίας στο Kanto, πιάνουμε όλα τα Pokemon( αν έχουμε και τις δύο εκδόσεις), κατακτούμε το πρωτάθλημα διαλύοντας παράλληλα κάθε αίσθηση αυτοπεποίθησης του οχτρού μας και πιάνουμε το πιο επικίνδυνο γενετικό πείραμα στην ιστορία. Και όλα αυτά στην ηλικία των 10, η μητέρα σας πρέπει να είναι πολύ περήφανη και μαζί της και ο καθηγητούλης μας.

Ωραία και απλή υπόθεση με άπλετη ελευθερία που σου δίνει την αίσθηση πως εσύ ζεις μια διασκεδαστική περιπέτεια με ένα πολύχρωμο cast από 151 χαρακτήρες που σου δίνουν τη μοναδική ευκαιρία να σχηματίσεις την δική σου ομάδα, που κανένα άλλο δεκάχρονο δεν θα έχει. Η Team Rocket είναι τόσο απειλητική όσο μια ντομάτα, ο Giovanni είναι ένα badass αφεντικό και ο Blue είναι μακράν ο καλύτερος αντίπαλος μιας και είναι πάντα ένα βήμα μπροστά και η τελευταία σου πρόκληση στο παιχνίδι, σου δίνει την αίσθηση ενός πραγματικού σκατόπαιδου που θες να το πλακώσεις και το καταφέρνεις. Οι starters και μερικά από τα pokemon είναι τα πιο αξιομνημόνευτα του franchise και οι θεωρίες συνωμοσίας που είχαν βγει για το Mewtwo ακόμη σε βάζουν σε σκέψεις κάποιες κρύες νύχτες του χειμώνα όταν ξυρίζεσαι στο ντους.

Ωραία εεε; Η πρώτη γενιά ήταν τόσο, μα τόσο αψεγάδιαστη, είπε κανείς, βροντοφώναξα γοερά και αντιλάλησε στα βουνά. Όσο όμορφα και αν προσπαθεί κάποιος να σου πλασάρει 40 ώρες νοσταλγίας που έπαιζες 100 φορές όταν ήσουν παιδί το γεγονός δεν αλλάζει. Η πρώτη γενιά δεν ήταν η πιο δυνατή, ούτε η καλύτερη. Επιτρέψτε μου λοιπόν να αρχίσω να τα διαλύω όλα:

1.Τα Pokemon είχαν ανέκαθεν ηλίθιες ιδέες περί σχεδιασμού, οι 151 χαρακτήρες που προστατεύετε με τόσο σθένος δεν είναι τόσο έξυπνα σχεδιασμένοι όσο νομίζετε. Μιλάω για την fail δικαιολογία των παλιών όταν βλέπουν νέα Pokemon και λένε με μια αηδία:«Αυτό δεν είναι Pokemon, τα παλιά είναι καλύτερα. Ιουυ Pokemon από σκουπίδια, καλά έχουν ξεμείνει από ιδέες. Δεν τα κάνουν όπως τα έκαναν παλιά». Ωραία αδερφέ lets fight, όταν μιλάς για πρώτη γενιά πάντα αναφέρεσαι σε μια συγκεκριμένη κατηγορία Pokemon και ομάδων που δημιουργούσες από το προσωπικό σου γούστο, τι έμοιαζε πιο κουλ, αν ήταν exclusive κτλ κτλ. Ξεχνάς όμως πως έκανες όταν έβλεπες αυτό:

Δεν θυμάσαι; Γιατί και εγώ όταν έπαιζα Fire Red ( που παρεμπιπτόντως ήταν remake της 1ης γενιάς και πρώτο μου παιχνίδι) αναρωτιόμουν ποιος έπιανε τα τοξικά σκατά με μάτια, aka το Grimer. Ή την κοτρόνα με νευριασμένα μάτια, ή τη Pokeball με μάτια, ή τα αυγά με μάτια, ή τα χόρτα με μάτια, ή τη χλαπάτσα με μάτια. Θες κι άλλο; Νομίζεις ότι τρεις μαγνήτες κολλημένοι είναι έξυπνος σχεδιασμός;Δεν νομίζω. Οι επόμενες γενιές προσφέρουν πολύ καλύτερα σχέδια.

2.Το παιχνίδι ήταν ένας κακός χαμός από glitches. Missingno κανείς;; Ναι το καλό glitch που σου πολλαπλασίαζε το έκτο αντικείμενο στην τσάντα σου σε 128,αυτό που είχε πλάκα ντε.Μάλλον όμως δεν θυμάσαι τα glitches που έσπαγαν το παιχνίδι ή τα νεύρα σας ή και τα δύο. Δεν θα κάτσω να σας καταλογίσω τα πάντα αλλά θα σας δώσω μια λίστα μπας και θυμηθείτε πόσο ενοχλητικά κουραστική ήταν η πρώτη γενιά.

3.Η έλλειψη Special Attack και Special Defense μετέτρεψαν το Alakazam και το Mewtwo σε τέρατα καταστροφής και πόνου, κάνοντας τη Sabrina σχεδόν ανίκητη. Τα psychic types ήταν ασταμάτητα μιας και χάριν κακού προγραμματισμού τα ghost types δεν ήταν δυνατά και μόνο ghost type ήταν η οικογένεια του Gengar, αφήνοντας μόνο τα Bug types να είναι δυνατά αλλά και πάλι δεν υπήρχε καλή κίνηση bug.

4.Επίσης η μόνη οικογένεια Dragon ήταν αυτή του Dragonite και μόνη κίνηση το Dragon Rage.

5.Όλες οι κινήσεις , εκτός του swift, έχουν μια πιθανότητα να αστοχήσουν ακόμα και αν έχουν 100% accuracy.

6.Κινήσεις όπως Fire Spin, Wrap, Whirlpool ήταν εφιάλτης μιας και δεν επέτρεπαν επίθεση για πέντε γύρους, σου έκαναν ζημιά και άφηναν το αντίπαλο Pokemon να επιτίθεται ανενόχλητο.

7.Δεν μπορούσες να συμπληρώσεις το Pokedex, έπρεπε να έχεις λεφτά για να τα έχεις όλα.

8.Ξεκίνησε μια κακιά συνήθεια να βγαίνει μια έκδοση Director's Cut που έχει περισσότερα χαρακτηριστικά και πιο ολοκληρωμένη ιστορία. Κατηγορήστε το Pikachu που δημιούργησε αυτό το cashgrab.

9.Tα γραφικά ήταν ήδη ξεπερασμένα και όλα τα Pokemon είχαν τον κακό τους το φλάρο, μιας και έμοιαζαν με τον αρχιφρίκουλα την κυρία Νίτσα.

10.Παντελής έλλειψη post game, αν και υπάρχει προγραμματισμένη μάχη με τον Oak. Θα σκεφτόταν κανείς πως 6 χρόνια στην παραγωγή κάτι θα είχαν κάνει αλλά όχι. Όπως επίσης είχε σχεδιαστεί να είναι 190 Pokemon, που βγήκαν αναγκαστικά στο sequel. Βέβαια δικαιολογείται από την άποψη ότι είναι πανάρχαιο jrpg σε αρχαία κονσόλα, αλλά από την άλλη τα sequel είχαν TO post game και ήταν και για GB.

Και πολλά,πολλά, μα πάρα πολλά άλλα. Σοβαρά αυτά δέκα τυχαία πράματα που μου ήρθαν όσο έγραφα.Τώρα που ξεκαθαρίσαμε κάποια πράγματα προχωράμε στις υπόλοιπες γενιές που μας γαλούχησαν επι εικοσαετίας.

Η δεύτερη γενιά θαρρώ πως έχει ένα ειδικό μέρος στις καρδιές πολλών μιας και που ήταν ένα από τα καλύτερα sequel σε jrpg. Οι Gold/Silver/Crystal μας βάζουν στον ρόλο ενός δεκάχρονου που ζει στο Johto. Σκοπός μας σ'αυτή τη ζωή είναι να αποτελειώσουμε τη δουλειά που δεν τελειώσαμε ποτέ, την παντελή διάλυση της Team Rocket και παράλληλα να παίρνουμε κανα μετάλλιο. Έτσι λοιπόν κατακτούμε το Johto, πατάμε σαν κατσαρίδα τον οχτρό μας, εξαυλώνουμε την Team Rocket, παίρνουμε το πρωτάθλημα και επειδή είμαστε τόσο σκληροί τρώμε ένα μπολ καρφιά, πάμε στο ρατσιστικό προς Johtιανούς Kanto, διαλύουμε τα στερεότυπα και τον πρωταγωνιστή από τις πρώτες κασέτες, ήτοι ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Πόσο θρύλοι πια;

beasts

graphichaul

Πολλοί για την ακρίβεια μιας και το Johto έχει την τιμή να έχει μια από τις καλύτερες θεματικές, αυτή των μύθων και των επικών θρύλων. Το παιχνίδι δίνει τα πιο αξιομνημόνευτα θρυλικά στην ιστορία του franchise και ένα από τα πιο όμορφα regions που έχουν βγεί. Σε συνδυασμό με το μπότοξ που έφαγε στα γραφικά, 100 νέα Pokemon που συμπληρώνουν και κλείνουν την saga Team Rocket, ημερίσιο κύκλο, πλούσιο post game που σε γυρνάει στα παλιά εδάφη τρια χρόνια αργότερα, και breeding και held items και special split σε sp. attack και sp. defense, ακόμα και οι genwunners θα ντρέπονται να το πιάσουν. Η δεύτερη γενιά είναι η δεύτερη καλύτερη γενιά για να ζήσεις τη πλήρη εμπειρία των Pokemon , μια πραγματική περιπέτεια που σε γυρνάει σε 2 regions και έχει ένα από τα πιο ικανοποιητικά κλεισίματα.

Παρ'όλα αυτά τα προβλήματα της, αν και ελάχιστα, είναι εκεί. Το τραγουδάκι κα-κα-κα και κο-κο-κο θα γεννήσω πάλι αυγό το ξέρετε; Αρχίστε εξάσκηση μιας και για να γεμίσει το Pokedex θα πρέπει να γίνετε οι κότες του παιχνιδιού και να εκολάψετε τα κέρατα σας. Η δεύτερη γενιά έχει την τιμή για το μεγαλύτερο αριθμό των χειρότερων dex filler, τα μωρά Pokemon. Μια γενιά συμπληρωματική με 100 μόνο Pokemon που μάλλον έμοιαζε για καλύτερο παιχνίδι από μόνη της και χωρίς την πρώτη γενιά. Αυτό σε συνδυασμό τις αποφάσεις να κάνουν τα θρυλικά roamers, να τρέχεις δηλαδή στα όρη και άγρια βουνά για να τα πιάσεις και στον δευτερο γύρο να φεύγουν+ το sidequest με τα Unown + θεματικούς πρωταθλητές, άρχισαν την παράδοση να υπάρχουν και στα άλλα παιχνίδια. Μια κακή παράδοση που σε κάποιο σημείο είχε φτάσει να σου βάζει 5 roamers και ένα sidequest για Unown με ανταμοιβή ένα ριμαδό-rare candy. Καταλαβαίνετε την οργή μου,ήταν ένα trend setter που δεν χρειάζονταν και έμοιαζε σαν δικό του παιχνίδι.

ruby-sapphire

250px-Emerald_EN_boxart

Από εκεί προσπάθησε να πιάσει η τρίτη γενιά και να δώσει μια νέα πνοή. Στην Ruby/Sapphire/ Emerald μόλις μετακομίσαμε από το Johto, στο club τροπικάνα..εεε στο εξοτικό Hoenn. Αφού λοιπόν οι κουτσομπολιάρηδες γείτονες μας καλούν στο σπίτι να δουν τινους είμαστε, σώζουμε τον καθηγητή του region από το πιο άκακο και από κουνέλι Pokemon,το Zigzagoon και ως αμοιβή παίρνουμε τον starter μας. Μαζί του ταξιδεύουμε στο μαγευτικό νησί και σώζουμε τον κόσμο από την ηλιθιότητα. Σοβαρά οι δύο ομάδες είναι eco-terrorists που θέλουν είτε να βουλιάξουν τη γη, είτε να επεκτείνουν τη στεριά, είτε και τα δύο- εξαρτάται την έκδοση. Παράλληλα τραμπουκίζουμε τον γείτονα μας που το έπαιζε ιστορία αλλά αργότερα στραβώθηκε από τα κάλλη μας και σπάμε σαν το δισκάκι του Δάκη κάθε φιλοδοξία ενός ασθματικού παιδιού που το έπαιζε οχτρός. Πιο σατανικοί και από τον Doofenshmirtz κατακτάμε το πρωτάθλημα, σπάμε το φρύδι του πλουσιόπαιδου πρωταθλητή και εγκαθιδρύουμε βασιλευόμενη χούντα στο Hoenn.

Πέρα από την πλάκα βέβαια η τρίτη γενιά θεωρείται από τις σκοτεινές και κακιές γενιές. Με τη δεύτερη γενιά να έχει κλείσει ουσιαστικά την ιστορία, την Nintendo να θέλει λεφτά και το GBA να έχει άλλο hardware, η Gamefreak ξεκίνησε πιο φρέσκια και από ψάρι να σχεδιάζει μια από τις πλεον fan favourite γενιές που με τα χρόνια δικαιώθηκε, όμοια με το Majora's Mask.

Η τρίτη σαν κλασικό δυσλειτουργικό μικρό αδέρφι, κατακρίθηκε για το σχεδιασμό των Pokemon και για το γεγονός πως δεν μπορούσαν να μεταφερθούν τα Pokemon της προηγούμενης γενιάς. Δημιούργησε τους λεγόμενους genwunners που είπαν "τι σκατά, αυτό δεν είναι Pokemon" που παράτησαν τη σειρά, και παράλληλα πολλά παιδιά απλά βαρέθηκαν το παιχνίδι. Με μόνο κοινό τους πιστούς και παιδιά της ηλικίας μου η τρίτη γενιά είχε πολλά να αποδείξει. Δυστυχώς το εκ νέου ξεκίνημα δημιούργησε το trent των remake, μιας και δεν υπήρχε τρόπος να πιάσεις Pokemon του Κanto ή του Johto, για να συμπληρώσεις το dex σ'αυτή τη γενιά έπρεπε να είχες ανοιχτοχέρι γονιό. Fire Red/ Leaf Green για το GBA+ Colosseum+ XD:Gale of Darkness( ήτοι και ένα GC) μόνο και μόνο για να συμπληρωθεί ένα αρχείο 100%. Αν είσαι completionist καλή επιτυχία να προσπαθήσεις να το συμπληρώσεις σήμερα.

Επιπρόσθετα το γεγονός ότι δεν είχε day/night cycle τσάντισε ακόμη περισσότερο κόσμο και νέα gimmicks όπως οι διαγωνισμοί, τα mirage islands, η διατήρηση του περίεργου physical/special typing και οι αναπάντητες κλήσεις που έτρωγες συνέχεια στο Pokenav και είχες μια συνταγή για νευριασμένο παλιό κόσμο που απλά δεν ήθελε να πληρώσει για κάτι που έχει ήδη κάνει. Για τις tabula rasa βέβαια ένας νέος ορίζοντας είχε ξεδιπλωθεί. Η τρίτη γενιά ήταν η γενιά μου, την ξέρω από μέσα και από έξω, ξέρω που είναι σκατά και που πέτυχε.

Αν δεν σε κρατάνε οι τρομπέτες, οι μυστικές βάσεις, τα original και native pokemon που κολλάνε με το περιβάλλον ή οι χαζοχαρούμενες Team Magma/Aqua με τα μεγαλεπήβολα ιδιοφυή σχέδια, τότε σίγουρα το επίπεδο δυσκολίας που σχεδιάστηκε δημιουργικά γύρω από τα απαρχαιωμένα mechanics, το Hoenn με την ποικιλότητα του και την αίσθηση Ταρζαν που ζει την ζωη και τα double battles σίγουρα θα σε κρατήσουν. Από τα ηφαίστεια, στο βυθό της θάλασσας και μέσα στη ζουγκλα το Hoenn κρύβει μυστικά και θρύλους και μια από τις πιο δυναμικές εμπειρίες που μπορεί να προσφέρει το GBA. Ακόμα και οι χαρακτήρες που γνωρίζεις είναι συμπαθείς ή ο Wally που τότε είναι αντιπαθής, ακόμα και ο πατέρας σου- ναι δεν είμαστε ορφανά- παίζει μεγαλο ρόλο στην ανάπτυξη σου ως εκπαιδευτής.

clash

rayquazza

diving

mtpyreorbs

pater

Και αν είσαι από τους κωλόφαρδους που είχε την Emerald τότε θα ζήσεις το μεγάλο κανόνι των post game :το Battle Frontier, το πρώτο και καλύτερο στο είδος του έμοιαζε σαν 8 ακόμη πιο δύσκολα γυμναστήρια με διάφορους κανόνες που έπρεπε να ακολουθείς. Kαι αν τα έβλεπες σκούρα μπορούσες να αλλάξεις την τακτική σου και να εκμεταλλευτείς τα abillities, τα IV και τα EV του Pokemon σου και να δώσεις μια διαφορετική οπτική στα Pokemon σου. Η τρίτη γενιά μπορεί να δημιούργησε την πιο σκοτεινή περίοδο στο franchise αλλά άρχισε να σχηματίζει το meta. Κάτι που έπιασε και τελειοποίησε η τέταρτη γενιά.

To be continued ...

#theiakrisi