Ντύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν σου

Σκηνικό: ενώ κάθεσαι χαλαρά σε movie marathon night με τον άντρα της ζωής σου (γι’ αυτήν την περίοδο) και κοιτάτε την οθόνη στοργικά, αναλογιζόμενοι την πίτσα που πρόκειται να καταφθάσει στο διαμέρισμα από στιγμή σε στιγμή, ένα classic σχόλιο που δύναται να πέσει στο τραπέζι έρχεται κοντά στο: Σε προτιμώ έτσι άβαφτη και απεριποίητη. Από την άλλη, ετοιμάζεστε για το Σαββατο-βραδινό κλαμπόβραδο και πιέζοντας τον εαυτό σου να ονομάσει την πίτσα μαρούλι και να ξεχάσει τις χθεσινές κρεπάλες ώστε να χωρέσει στο slik μαύρο κομψό ένδυμα που πρόσφατα αγόρασες κι αδημονείς να βάλεις, αρχίζεις και σκέφτεσαι: Μήπως όντως να το αφήσω;

Δεν είναι ψέμα πως η κλασσική αντιμετώπιση του εγώ-είμαι-διαφορετικός άντρα απέναντι στο make up είναι: όχι, όχι, όχι –έπιασες το νόημα. Παρά τις μελέτες που δηλώνουν πως υποσυνείδητα το κάθε αρσενικό έλκεται από την πιθανή μητέρα των παιδιών του, συνεπώς εκείνη που φαίνεται (!) πιο υγιής είναι και πιο γοητευτική –με εύλογο συμπέρασμα πως το ρουζ, η πούδρα και το contouring γενικότερα συμβάλουν σε αυτό το αποτέλεσμα- κάθε intellectual παλικάρι που σέβεται τον εαυτό του θα υποστηρίξει το αντίθετο. Είναι προφανές πως όταν αναφέρεται κανείς σε μακιγιάζ, ο αδαής νους (χαρακτηρισμός που συμπεριλαμβάνει κάθε άτομο που δεν έχει γνώσεις σχετικές με το αντικείμενο και συμπεριλαμβάνει και τα δύο φύλα) δεν αντιλαμβάνεται την ξεκάθαρη αυτή τέχνη σε όλο της το μεγαλείο. Το πιο πιθανό είναι να έρθουν γρήγορα στην μνήμη του κάποια υπερβολικά παραδείγματα από πασαρέλες κι επαγγελματικές φωτογραφήσεις. Στερεοτυπικά (κάτι που ωστόσο δεν ανταποκρίνεται στην ολότητα της πραγματικότητας) οι άντρες είναι εκείνοι που λέγονται να μην τα πηγαίνουν καλά μ’ αυτά.

Το φλέγον ζήτημα εν προκειμένω κείτεται στο τι αντίκρισμα έχει στο κάθε άτομο προσωπικά η γνώμη αυτή καθ’ αυτή. Για ποιόν βάφεσαι; Για εσένα, την κοινωνία, το εν λόγω ταίρι; Με ποιόν τρόπο επιλέγεις τι σου ταιριάζει και τι όχι; Τι θεωρείται επιτυχημένο ως αποτέλεσμα και τι όχι ;

Ευχαριστώ πολύ αγαπητέ συνομιλητή για το κομπλιμαν του πόσο όμορφη είμαι χωρίς την χρήση καλλυντικών, με τιμάς. Δεν τιμάς ωστόσο στο έπακρο την νοημοσύνη και τις γνώσεις σου, καθώς αν πρόσεχες λίγο περισσότερο θα καταλάβαινες πως τον περισσότερο καιρό χρησιμοποιώ κι εγώ προϊόντα ομορφιάς -παρότι δεν με προδίδει ίσως η μικρή ποσότητά τους την οποία θα βρεις απλωμένη στο πρόσωπό μου. Δεν είναι κακό, δεν θα το αλλάξω τώρα (sorry, not sorry).

Τα memes και σχετικά post που προβάλουν ως απαραίτητη την κολύμβηση στο πρώτο ραντεβού για την ανάδειξη της πραγματικότητας, μου προξενούν αποστροφή. Εν πάση περιπτώσει το dating με μοντέλα του Calvin Klein –που πράγματι έχουν να σου πουν δυο λόγια για το τι θα πει εικονική τελειότητα- δεν βρίσκεται στα άμεσά μου σχέδια, οπότε περιμένω κι από σένα που περνάς τον χρόνο σου μαζί μου, να με δέχεσαι όπως είμαι -σε κάθε πιθανή μου έκφανση και διάθεση.

Το να είσαι ακομπλεξάριστος με τον εαυτό σου και να τον αποδέχεσαι, προφανώς και σημαίνει να έχεις την αυτοπεποίθηση να κυκλοφορήσεις χωρίς φτιασίδια μια στο τόσο, ακριβώς όπως και το να προσπαθείς να βελτιώσεις την εικόνα σου, προσθέτοντας ό,τι σε κάνει να νιώθεις άνετα κι όμορφα και στα μεγέθη που επιλέγεις εσύ και μόνο. Το πώς θα το διαχειριστείς αυτό μένει στη δική σου κρίση. Μπες στο πρώτο site καλλυντικών που θα δεις και ξεσάλωσε. Ξέχνα τους άλλους και διασκέδασε καλλιτεχνώντας στον ναό του εγώ σου με χρώματα και προϊόντα. Be wild and have fun.

#biosabiotos