top of page

Τα παράτησε όλα κι έγινε πριγκίπισσα

  • Μαίρη Κουνενάκη
  • Oct 24, 2016
  • 3 min read


Μεταξύ της δημιουργίας της πρώτης πριγκίπισσας των αδερφών Γκρίμ και το ξετύλιγμα ενός χαρτιού με τον λόγο ενός άντρα σκηνοθέτη από τον κόλπο της από την περφόρμερ Carolee Schneemann (Interior Scroll 1975) έχουν μεσολαβήσει όχι μόνο χρόνια αλλά και ένα μεγάλο κίνημα αλλαγών και αποτίναξης της υπεράσπισης της πατριαρχίας από ένα μεγάλο μέρος της πλειονότητας τουλάχιστον του γυναικείου φύλου.

Προοδέψαμε.


Ναι, ξέρω πόσο αμφιλεγόμενοι είναι κάποιοι από τους όρους που ήδη χρησιμοποίησα και πόσο αρνητικά χρωματισμένες φτάνουν στα αυτιά των περισσοτέρων αλλά δεν έμαθα να φοβάμαι να τις λέω από φόβο μήπως ακουστώ ‘περίεργη’ με όποιον τρόπο. Η παραδοχή της αλήθειας είναι το πρώτο βήμα για την επίλυση του προβλήματος (παρότι δεν έκανε ποτέ κανέναν να φανεί κουλ).


Λίγο πολύ όλες κάπως έτσι μεγαλώσαμε. Δεν θα μπορούσα να απευθύνομαι σε εσένα άντρα αναγνώστη, καθώς ο ‘ρόλος’ που υιοθετεί το φύλο σου είναι παντελώς διαφορετικά καθορισμένος από την κοινωνία. Ξέρεις κι εσύ αυτά τα παραμύθια αλλά πιθανότατα από κάποιο τυχαίο άκουσμα αφήγησής τους από τη γιαγιά σου στην ξαδέρφη σου ένα μοναχικό βράδυ στο χωριό ή κάτι παρόμοιο. Ποιος θα ήθελε εξάλλου να παρουσιάσει ως διδακτικό πρότυπο σε ένα αρσενικό παιδί την ελλιπή κριτική ικανότητα και αποφασιστικότητα του πατέρα της Σταχτοπούτας που επέτρεπε στην δεύτερη ψυχωτική και υστερική του σύζυγο να κακομεταχειρίζεσαι την μοναδική βιολογική του θυγατέρα; Η κοκκινοσκουφίτσα είχε καν πατέρα; Ποιος ανταποκρίθηκε στις παράλογες απαιτήσεις και τις δολοφονικές τάσεις της μητριάς της Χιονάτης; Το πριγκιπόπουλο -όπως χαρακτηριστικά άτομα από γενιές άλλες από την δικιά μου θα έλεγαν- είναι η αρσενική φιγούρα που έρχεται να κλέψει σε κάθε περίπτωση την παράσταση, το τέλος κι έπειτα από ένα σύνολο κατορθωμάτων και εμποδίων που προκύπτουν και έρχονται αντιμέτωπα με μία θήλυ στην ροή ιστορίας εν τέλει κάποιος πρέπει να βγάλει την Λόλα από την φωτιά. Μία σειρά ολόκληρη παιδικών ιστοριών καταλήγουν στην παρουσίαση του προορισμού της γυναίκας ως το επίτευγμα να ‘τυλίξει’ των κωλοπετσωμένο νέο που χει πιάσει την καλή με τα λεφτά του μπαμπά και εμφανίζεται κάπου προς την λήξη της φάσης. Μυστήριο το πέρας των μέχρι τώρα χρόνων και του τρόπου με τον οποίον ζούσε ο εν λόγω κύριος. Ο καλυμμένος με το πέπλο του μυστηρίου και την αρρενωπότητα του άνετου λεφτά πρίγκιπας είναι εκείνος που διαλέγει τελικά την πριγκίπισσα του σε κάθε περίπτωση. Και αυτό δεν θα μπορούσε να το αμφισβητεί κανείς καθώς μια Άριελ για παράδειγμα δεν θα έστελνε πρώτη στον Ερικ.


Και ερωτά το πονεμένο μου μυαλό προς τι η όλη φασαρία; Η ωραία κοιμωμένη πέρασε μια ζωή αποκομμένη από την αλήθεια της σε μια καθημερινότητα υπερπροστατευτική και κάλπικη, ώσπου τελικά το προκαθορισμένο από την μοίρα κάρμα της εκπληρώθει και κοιμήθηκε περισσότερο απ’ ότι έλληνας φοιτητής μετά από εξεταστική Ιουνίου. Γιατρεμένη από την δύναμη της ατέρμονης παντοτινής αγάπης ξύπνησε τελικά, ώστε να ετοιμάσει μπομπονιέρες και νυφικά και τον υπόλοιπό της βίο. Τον οποίο ποτέ δεν μάθαμε. Ο οποίος ποτέ δεν μας ένοιαξε εξ αρχής. Και λες να ταιριάζουν; Ν’ ακούνε την ίδια μουσική; Υποθέτω πως εκείνο το ένα φιλί που εδόθη δεν ήταν αρκετό κι αντικατέστησε τις τυπικές συστάσεις, γνωριμίες και τα πολλά πολλά.


Όταν η Τζέιν Όστιν δεν υπάκουε στις ματαιοδοξίες κάθε δημιουργού και άφηνε ανυπόγραφα τα βιβλία της (το ‘Μια Κυρία’ που χρησιμοποιούσε ως υπογραφή δεν μοιάζει καθόλου με το πραγματικό της όνομα) ώστε να επιβιώσει στην ανδροκρατούμενη συγγραφική φάρα, διαβάσαμε σελίδες ολόκληρες με τη Μαριάν να τριβελίζει το μυαλό της γύρω από τον έρωτα και τις κατάλληλες προϋποθέσεις για επιφορά συμβίωσης εις τους αιώνες των αιώνων αμήν. Όμως κι εκείνη η πρωταγωνίστρια της υψηλούς κλασσικής λογοτεχνίας , σε συμβιβασμό δεν υπέπεσε; Καμία ελπίδα για καμιά τους –πριγκίπισσα και μη.


Γιατί να θέλω να ταυτιστώ με αυτούς τους ρόλους; Προσπαθώ να το δω κόντρα ωστόσο και να βάλω τον εαυτό μου σε θέση τέτοια που να κατανοεί την ελκυστικότητα του άντρα-αφέντη και προστάτη. Του άντρα που σε βάζει στα παλάτια του και στην κοινωνία που ανατράφηκε. Και πάλι αρνούμαι να καταλάβω.


Εντούτοις οφείλω να το πω: ευχαριστώ Μερίτα που είσαι ο μοναδικός χαρακτήρας της Disney χωρίς εραστή. Ευχαριστώ Disney που μου το έδωσες αυτό τουλάχιστον. Ακόμα κι όταν πάντρεψες την επική ηρωίδα της καρδιάς μου, Μουλάν… Ακόμα κι αν πληγώθηκα , ήξερα ότι μπορώ να βασίζομαι σε σένα μακροπρόθεσμα.

Όλο μακριά θα φεύγω κι όλο σε σένα θα γυρίζω.

Comments


bottom of page