top of page

The Battle Pit.Vol II

  • Αθανασία Τσιρώνη
  • Jan 18, 2017
  • 10 min read

The 7 Deadly Gens, part 2: Competitive Strikes & The Return of Fanservice

Παίρνουμε δημοφιλή franchises και τα βάζουμε να ξεμαλλιαστούν σε μια απόπειρα να βγάλουμε το καλύτερο πράμα για εσάς μόνο. Βρισκόμαστε εδώ για τη ψυχική σας υγεία και ψυχαγωγία. Από τα games, σε ταινίες, σειρές και trash σαπουνόπερες τα έχουμε όλα.


Θυμάμαι όταν πρωτοβγήκε το DS πόσο τσίριζα όταν άκουσα για τη νέα γενιά.Με μόνο τίτλο ένα Μπομπ Σφουγγαράκη "Με έκαψες", καταλαβαίνετε πως έκανα κρα για κάτι καλό και όχι bundled με το σύστημα.Μέχρι που έφτασε η στιγμή. Χειμώνας του 2006 και είχα τη Diamond στα χέρια μου, τι ευτυχία να είσαι 10 και να θεωρείς το Bidoof χαριτωμένο- τόσα ήξερα!



Αν πιστεύετε πως η 3η γενιά έφερε αρκετά πράγματα στο παιχνίδι, τότε δεν έχετε αγγίξει τις Diamond/Pearl/Platinum, η 4η γενιά ήταν το σημείο ιστορικών αλλαγών και των ψαγμένων ιστοριών, it's a new world from here on. Σ'αυτή τη γενιά λοιπόν, η δεκάχρονη χάρη μας φτάνει μέχρι το SInnoh όπου μαζί με τον basic οχτρό και την σκυλίτσα οχτρό, ταξιδεύουμε και γινόμαστε τα παιδιά για όλες τις δουλειές. Γεμίζουμε τις σελίδες του Dex, κερδίζουμε μετάλλια, σταματάμε τον νιχιλιστή κακοποιό που θεωρεί ότι ο κόσμος θα παραμείνει ημιτελής όσο ο άνθρωπος υπακούει τα συναισθήματα και τα ένστικτα του, και επιθυμεί να κάνει το Big Bang επικαλώντας τους δημιουργούς του χωροχρόνου ή τον σατανα( εξαρτάται την έκδοση), πιάνουμε κυριολεκτικούς θεούς, κερδίζουμε το πρωτάθλημα και προλαβαίνουμε και την ταινία των 9. Τόσο badass.


Τόσο badass για την ακρίβεια που επιτέλους εδέησαν να βάλουν online multiplayer ώστε οι επαγγελματικές κοκορομαχίες να μην σταματήσουν ούτε μετά τη λήξη του παιχνιδιού και γιατί όχι; Αυτή ήτο η γενιά που επιτέλους διαχώρισε και κανονικοποίησε τις Physical και Special κινήσεις δίνοντας σε παλιά αλλά και καινούργια Pokemon τα boost που χρειάζονταν. Ένα από αυτά ήταν το Infernape που έγινε ένας από τους καλύτερου mixed attackers. Για την ακρίβεια και οι 3 starters αυτής της γενιάς( Ιnfernape, Empoleon, Torterra) επωφελήθηκαν από εκεί+ είχαν τον καλύτερο σχεδιασμό, τους είχαν καλοσκεφτεί και δεν ήταν άχρηστοι, όπως κάποια Meganium.


Kαι τους χρειαζόσουν τους starters μιας και η πρωταθλήτρια του region ήταν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις, με μια ομάδα που σχεδιάστηκε για ανταγωνιστική και όχι easy mode story μάχη. Η Cynthia ήταν η πρώτη θηλυκιά πρωταθλήτρια και η πιο κουλ για την ακρίβεια μιας και είχε ρόλο στην ιστορία, χαρακτήρα, σπούδαζε και τα έχωσε στον ήδη γαμιστερό και διαβασμένο κακούλη της Team Galactic, Cyrus. Και μιλώντας για Team Galactic, η ομάδα από μόνη της ήταν χαζή αλλά ο αρχηγός θέριζε, είχε σκοπό και λόγο ύπαρξης και μια επική μουσική, στο τρίτο καλύτερο soundtrack της σειράς, για να σου σπάσει το ηθικό και την ομάδα.


Πέρα των μεγάλων όμως αλλαγών στα mechanics και την ιστορία το παιχνίδι έβριθε από μικροπράγματα όπως:

  • Tην επάνοδο των πορφυρογέννητων contest, πιο ισχυρα και πιο gimmicky από ποτέ

  • Την βίλα μας στην Platinum

  • To Battle Frontier να κάνει και αυτό το comeback του

  • Τη βελτίωση στο inbreeding

  • Το Poketch, μια πιο αρχαία αλλά σκάλες ανώτερη βερσιόν του Apple Watch

  • Εξελίξεις παλιών Pokemon που το είχαν ανάγκη

  • Μαγειρικές επιδείξεις σ'ένα minigame που όλως παραδόξως δεν είναι ενοχλητικό όπως το Berry Blending

  • To Sinnoh Underground που έκανε τις εξσκαφές διασκεδαστικές

  • Remake των Gold& Silver σε Heart Gold & Soul Silver

ΩΣΤΟΣΟ! Αυτή η γενιά υπέφερε αρκετά από προβλήματα που την έκανε μισητή σε πολύ κόσμο και ακόμη πιο απρόσιτη σε μια αλυσίδα μίσους που διήρκεσε μέχρι το 2013.Πάμε για bulletpoints γιατί αμα αρχίσω την ανάλυση της 4ης δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

  • Γενικά η Diamond/ Pearl υπέφεραν από άποψης ιστορίας, με περισσότερες τρύπες και από έμενταλ, ο θρύλος του Sinnoh έκλεισε με το DX, την Platinum. Προσωπικά το trend του να βγαίνει η έκδοση 2.0 είναι ανούσια και ενόχλησε πολύ κόσμο ο οποίος ανακάλυψε έναν άλλο κόσμο, πιο γεμάτο και πιο διασκεδαστικό στην Platinum και όχι στις 2 προηγούμενες εκδόσεις.Και εδώ φάνηκε περισσότερο απ'όσο στην Emerald καθώς τα πάντα ήταν αλλαγμένα στην Platinum:μπήκαν παραπάνω περιοχές, γυμναστήρια άλλαξαν, περιοχές φάγαν ΤΟ facelift και προστέθηκε τόσο υλικό τόσο στην ιστορία όσο και στο post game. Και ερωτώ, πέρα του χρηματικού, γιατί να κόψεις την ιστορία τόσο πολύ και να την πουλήσεις πιο όμορφη 2 χρόνια αργότερα; Αν τα παιχνίδια είναι ανολοκλήρωτα δεν τα βιάζεις στην αγορά, παίρνεις τον χρόνο σου και τα βελτιώνεις. Αλλά ότι έγινε, έγινε.

  • Το Pokedex ήταν 50-50 σχεδιαστικά, μερικά Pokemon ήταν υπέροχα αλλά άλλα ήταν τόσο αδιάφορα που τα ξεχνας, θυμάται κανείς το Hippowdon, το Carnivine,το Lumineon ή το Skuntank;;; Ναι ούτε εγώ τα θυμόμουν μέχρι που ξανάπαιξα τα παιχνίδια για χάρη του άρθρου.

  • Επίσης το Pokedex είχε το ζήτημα της Gold/Silver: Ήταν συμπληρωματικό και είχε μακράν το λιγότερο regional dex( στη D/P πάλι, το διόρθωσαν στην Platinum) με το μεγαλύτερο ποσοστό να συμπληρώνει εξελίξεις για τους παλιούς χαρακτήρες και να μην του δίνει τη μοναδικότητα που είχαν το Kanto και το Hoenn.

  • Αν ήθελες ομάδα των έξι, ξέχνα το. Το Sinnoh είναι ο γενεσιουργός του πασίγνωστου HM Slave με μασκότ το προαναφερθέν Bidoof. Aν είσαι Ντόρα η εξερευνήτρια όπως εγώ, τότε ή θα έχεις κοτσαρισμένο ένα Bidoof στην ομάδα ή ετοιμάσου να γεμίσεις την ομάδα σου με άχρηστες κινήσεις μόνο και μόνο για λόγους κίνησης.

  • Ήταν η γενιά με τους περισσότερους roamers και το χειρότερο sidequest με Unown (Βλ. Part 1) και ακόμα χειρότερα, πολλά θρυλικά ήταν κλειδωμένα πίσω από event που δεν έγιναν ποτέ.

  • Είχαν τα χειρότερα μενού και τα πιο αργά animations στην ιστορία+ δωράκι στις D/P να είναι και το Surf αργό, που πάλι έφτιαξαν στην Platinum.

  • PAL PARK, ψάξτε το.

  • Πολλοί ανήσυχοι γονείς φοβούμενοι μην γίνουμε αλκοολικοί τζογαδόροι έκλεισαν το Game Corner, σίγουρα, ο ηλεκτρονικός τζόγος θα μας διαφθείρει μαμά. Σίγουρα αυτό.Και τι τζόγος μάλιστα, φρουτάκια....

  • Ειδική μνεία στο Fog που πήρε μπότα στις επόμενες γενιές και να μην ξανάρθει.

  • Και τέλος, το GTS. Αν είσαι παίκτης ξέρεις τότε πολύ καλά τι εννοώ, αν δεν είσαι ας πούμε ότι το GTS ήταν το σημείο για online άδικες δημοπρασίες Pokemon. Τονίζω το άδικες μιας και όλοι αντάλλαζαν το Kricketot τους για Alakazam, Dialga, Mewtwo και όχι κάτι αντίστοιχο και φυσιολογικό. Τα Sinnoh fetuses ήταν τα πιο άπληστα μα τον Ρα, όλοι μισούν το GTS. Κανείς δεν συμπλήρωσε το Dex αυτής της γενιάς εύκολα, έγιναν πολλές θυσίες για το πολυπόθητο 493.



Και το νούμερο θα αυξανόταν μόνο με τον καιρό με την 5η γενιά να σκάει μύτη με 156 νέα, γυαλιστερά τέρατα και την πιο ανάξια ιστορία που θα με στοιχειώνει ανα τους αιώνες. Oι Black/White και τα sequel τους Black 2/ White 2, πέρα ότι δημιούργησαν την ατάκα «ΧΑ ΧΑ πρέπει να ξεμένουν από χρώματα» -insert face palm here- είχαν και την πιο αχρείαστη love or hate ιστορία. Είμαστε άγριοι έφηβοι στην αμερικανική Unova που μαζί με τα κολλητάρια μας εξερευνούμε τον κόσμο , ρουφάμε ψυχές γυμναστών και σταματάμε τις διαδηλώσεις της φιλοζωικής από τα Lidl, της Team Plasma.Στο sequel οι Ναΐτες πλασμίτες γίνονται τρομοκράτες που θέλουν να παγώσουν τη Unova αλλά η αφεντιά μας ανεβάζει τη θερμοκρασία του καλοριφέρ και σταματάμε αισίως ένα τρομοκρατικό χτύπημα.


Ας παραβλεψουμε το γεγονός ότι η ιστορία είναι μια τρύπα στο νερό και μια από τις χειρότερες ιδέες του staff και ας επικεντρωθούμε λίγο στο τι καλά έκανε αυτή η γενιά. Ήταν πρώτα απ'όλα αυτή που ξεκίνησε τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα VGC και είχε ανεβάσει το meta σ'αυτό που θα τελειοποιούσε η 6η γενιά, με TMs που δεν είναι μιας χρήσης, με αντικείμενα που πέταξαν στον Καιάδα ότι είχε εμφανιστεί επι R/S/E/D/P/P και τα Hidden Abillities. Υπήρξε ακόμη η πιο καλοπροσεγμένη γενιά με ένα πανέμορφο κόσμο και πανέμορφα sprites για τα πάντα. Μας σύστησε στον χιπστερά Ν και τον Hugh δύο εχθρούς που δεν ακολούθησαν τη νόρμα του φίλου αντίπαλου και είχαν αναπτυχθεί εξαίρετα στα παιχνίδια.


Oι B2/W2 για να πούμε του στραβού το δίκιο, ήταν πιο γεμάτες και από πιάτο με καρμπονάρα με το μεγαλύτερο post game μακράν και παραμένει η τοπ κασέτα για να τη χαίρεσαι για καιρό, με την εκδικητική ιστορία μακαιρώματος και του πιο ολοκληρωμένου soundtrack που άλλαζε ανα έκδοση αλλά και ανα καιρό. Ναι κυρίες και κύριοι, οι εποχές άλλαζαν και ήταν τέλειο γιατί κάθε περιοχή άλλαζε ανα εποχή και διαφορετικές περιοχές γίνονταν προσβάσιμες σε κάθε αλλαγή. Ακόμη, προσέθεσε τριπλές και rotation μάχες που μπορούσες να παίξεις ακόμα και στο Pokemon World Tournament την αρένα όπου αρχηγοί, elite four και πρωταθλητές απ'όλες τις γενιές λάμβαναν μέρος.


Μα δεν κρατάει πολύ η χαρά μας. Το σύγχρονο μαύρο πρόβατο της σειράς κατάφερε να τα σκατώσει και να κερδίσει επάξια τον τίτλο τούτο. Πως, θα αναρωτηθείτε πολλοί. Για να δούμε: η ιστορία των B/W ήταν ένα μαύρο χάλι που σου έπιανε το χέρι και σε καθοδηγούσε γύρω από το κυκλικό-ναι κυκλικό- και ανέμπνευστο χάρτη της Unova. Κάθε βήμα ήταν επίφοβο γιατί φοβόσουν μήπως προχωρήσει η ιστορία και δεν προλάβεις ακόμα και να γιατροπορέψεις το squad σου. Οι Bianca και Cheren , από τις B/W, ήταν πιο ενοχλητικοί και από κουνούπια που πετάνε πάνω από το αυτί σου τα καυτά βράδια του Αυγουστου και οι Πλασμιώτες δεν βελτιώνονται μέχρι τα sequel που έφτιαξαν για να καλύψουν τα σκατά του πρώτου μισού της 5ης γενιάς. Το Pokedex, αν και καινούργιο, ήταν μια ανέμπνευστη κουράδα που απλά έκανε reboot τα σχέδια από την 1η γενιά και σε υποχρέωνε μάλιστα να χρησιμοποιήσεις μόνο τα 156 αυτά και τα υπόλοιπα έπρεπε να τα μεταφέρεις με τον διάδοχο του Pal Park που θέλω απλά να πεθάνει.


Οι γυμναστές προκειμένου να αναδειχθούν ως χαρακτήρες πετάγονταν παντού, αν και δεν ένοιαζε κανέναν τι έκανε ένας ελαφρά βασισμένος από τον Trump redneck καομποής στα ορυχεία του. Μόνο η Elesa είχε ενδιαφέρον καθότι έδειξε υγιή σημάδια ανεξαρτησίας και τα έχωσε στον πατέρα της Bianca που δεν την αφήνει να ανεξαρτητοποιηθεί ως άνθρωπος+ στις B2/W2 είναι η μόνη που αλλάζει στυλ+ το γυμναστήριο της έχει μουσική βασισμένη από το The World Ends with You. Ακόμα και οι δύο πρωταθλητές ήταν άχρηστοι, ο Alder ήταν ένας ατάλαντος που πήρε τη θέση του πρωταθλητή από σπόντα και η Iris είναι μια χαζοχαρούμενη πρωταθλήτρια που το παίζει Dragon Tamer( + στο anime όλοι ήθελαν να την τοματώσουν). Εν τέλει κάποια μικροπροβλήματα με το Dream World και τα Weather wars δεν με ενδιαφέρουν τόσο, καθώς δεν είμαι και επαγγελματίας παίκτης.


Το θέμα μου είναι με την επιλογή και την εκτέλεση του όλου concept που ενώ δείχνει ωραίο στα χαρτιά, μεταφράζεται άσχημα στο παιχνίδι. Για όσους έχουν διαβάσει το αριστουργηματικό manga Pokemon Adventures ξέρετε σίγουρα πόσο καλύτερα αποδόθηκε η ιστορία εκεί. Αλλά δεν θα παραμείνω μόνο στην ιστορία αλλά στη γενική ιδέα που υπήρχε εκείνη την εποχή: όλα έπρεπε να έχουν βάθος ιστορίας και να μην μπερδεύουν τον παίκτη. Αυτό το μότο η Game Freak φαίνεται να πήρε στα σοβαρά και έκανε το παιχνίδι πιο παιδικό και αρχάριο friendly και από Kid Meal. Και αυτή τη γραμμή ακολουθούν ως ένα σημείο και σήμερα-όχι όμως στο βαθμό της 5ης γενιάς- που από τη μια είναι αποδεκτό, δεν θες ο παίκτης σου να νευριάζει σε μια ιστορία που δεν του δίνεις στοιχεία αλλά από την άλλη, περνάς το μισό σου κοινό για καθυστερημένα με τον τρόπο αυτό. Αυτό έκανε τη 5η γενιά τόσο μισητή και αδιάφορη και ας είχε τις B2/W2 που ήταν απίστευτες κασέτες για gaming.


Έπρεπε να γίνει ένα μεγάλο φλιπ φλοπ 180 μοιρών για να συμμαζέψουν το χαμό που έκαναν οι ασιάτες φίλοι μας. Και το έκαναν χάρη στην σύγχρονη τεχνολογία του Psp και την ευγενική χορηγία της Nintendo που μας προσέφερε το τεχνολογικά εξελιγμένο και καθόλου καθυστερημένο 3DS. Η μαγεία του 3D χτυπάει επίσημα και το Pikachu! Πως λοιπόν κατόρθωσε το μπραντ να ορθοποδήσει α;;; Είχαν το μέλι οι X/Y; Η σύντομη απάντηση είναι το ναι, και αυτό χάρη σε ένα μικρό πραγματάκι που ονομάζεται απλούστευση της ιστορίας - και άλλα πράγματα αλλά θα το συζητήσουμε πιο κάτω- που δεν ακολούθησαν τη φόρμα των προκατόχων τους.


Έχοντας πλεον κάνει πλούσιες τις μεταφορικές εταιρείες, πάμε στο ελαφρά βασισμένο από τη Γαλλία, Kalos. Εκεί, συναντάμε το squad μας και ξαμολιόμαστε στις πεδιάδες του με ξέπλεκες κοτσίδες προκειμένου να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας.Αλλά τελείως αναπάντεχα σώζουμε τον κόσμο από τις ραδιουργίες της Team Flare που θεωρεί ότι ο κόσμος είναι σκατά και κακόγουστος οπότε πρέπει να εξαυλωθεί. Με τη βοήθεια του tragic γούστου μας και της ακόμα πιο tragic φιλίας ο κόσμος μπορεί να κοιμηθεί ασφαλής.


Σ'αυτό το σημείο θα ήθελα να ομολογήσω πως αυτή η γενιά είναι από τις αγαπημένες μου, βασικά με ψιλοέφερε πίσω στη σειρά αφού η 5η γενιά από την αρχή της μου διάλυσε κάθε ελπίδα και όνειρο. Και δε με γύρισαν καν οι Χ και Υ, όχι, τα remake Omega Ruby/ Alpha Sapphire με τράβηξαν από τα μαλλιά. Η 6η κατ'εμε είναι τελειοποιημένη από άποψη μηχανικών αλλά έχει προβλήματα με τις ιστορίες που προσπαθεί να πει. Τα νέα 72 Pokemon ήταν λίγα αλλά φαίνεται πως τα έκαναν λίγα για λόγους ποιότητας και δημιουργικότητας μετά την τραγικό fail από τα προηγούμενα χάλια.


Αν θες να μπεις στο competitive join us στο καλύτερο σύστημα για να βγάλεις τα χρυσά αυγά που επιθυμείς. Αν δεν θες, μπορείς να κυνηγήσεις πιο εύκολα για χρυσά με τα horde encounters ή να παλέψεις στα νέα sky battles. Κι αν βαρεθείς τη μάχη μπορείς να χαιδέψεις και να ταΐσεις τους κανακάριδες σου στο Pokemon Amie, να τους τελειοποιήσεις την εκπαίδευση στο Super Training ή να ανταλλάξεις και να πολεμήσεις online με το πιο βολικό σύστημα εύρεσης και ανταλλαγών: το PSS. Aλλά πως να παλέψεις στο meta με τόσους δράκους και με ένα αδύναμο Charizard, πολύ απλά πες ένα γειά στο νέο τύπο των Fairies και τη Mega Evolution που έστεψαν ως πρωταθλητή ένα Pachirisu.


Δεν πείστηκες ακόμα; Τι λες τότε να αλλάξεις τα ρούχα σου και τα μαλλάκια μπας και το στυλ σου αλλάξει τη γνώμη; Ή τι λες να ανταλλάξεις τυχαία με άγνωστο και να σου έρθει κάτι τέλειο ή μαλακία, είναι ωραίο το gambling στο Wonder Trade. Ακόμα δεν πείστηκες; Έλα μια βόλτα τότε από το Hoenn, να πετάξεις όπου θες με το Latias/Latios σου, να πιάσεις μια αρμάδα θρυλικά και να γνωρίσεις τον νέο θεό των Pokemon: το Mega Rayquazza. Ανεξάρτητα τι θα διαλέξεις θα σε συνοδεύει μια επική ορχηστρική μουσική και ένα cast απο πολύχρωμους χαρακτήρες, εκ των οποίων θα θυμάσε τους 3 απο τους 20.


Ναι...Αυτό το προβληματάκι του να γνωρίζω πολλούς χαρακτήρες αλλά δεν τους χτίζω πιάνει χώρο σε πολύτιμη μνήμη που θα μπορούσε να φτιάξει το Battle Frontier στην OR/AS, αλλά όχι, μόνο ένα μοντέλο του Battle Tower, ευχαριστώ για τη μούτζα.

-Αλλά η Χ και Υ τα καλύπτουν με το πλούσιο post game,έτσι;

-Nope, τι θα έλεγες για ατελείωτο fan service και ελάχιστες δραστηριότητες για το τέλος; Version exclusive mega stones, μια πανεύκολη περιπέτεια εξαιτίας του broken af Exp. Share, αδιαφορία για κάποια καινούργια τέρατα και κάποια παλιά;Τι θα έλεγες ακόμα για το exposition festival των Χ/Υ που προσπαθούν να καλύψουν μια ιστορία στο τέλος του παιχνιδιού, ένα άλυτο μυστήριο με ένα Power Plant και ένα DX που όφειλε να βγει να απαντήσει τα πάντα αλλά πήγε στην άκρη για έναν απογοητευτικό εορτασμό των 20 χρόνων της σειράς;


[Again] To be continued...

Comments


bottom of page